แผนการสอน รายวิชาภาษาอังกฤษ 1 ชั่วโมง

แผนการจัดการเรียนรู้ที่ 1

ชื่อหน่วย  Alphabets   เรื่อง  My Alphabets 

รหัส – ชื่อรายวิชา   อ 11101  ภาษาอังกฤษ                                กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ

ชั้นประถมศึกษาปีที่    1         ภาคเรียนที่  1                   เวลา      1   ชั่วโมง

ผู้สอน  นางสาวมาลินี      วิศิษฏ์โสทร

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  24    สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ

1.สาระสำคัญ

1.  ตัวอักษรภาษาอังกฤษ A-Z

2.มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด

มาตรฐาน ต 1.1   เข้าใจและตีความเรื่องที่ฟังและอ่านจากสื่อประเภทต่างๆ  และแสดงความคิดเห็นอย่างมีเหตุผล

ตัวชี้วัด

 ต  1.1 ป. 1/2    ระบุตัวอักษรและเสียง อ่านออกเสียงและสะกดคำง่ายๆ ถูกต้องตามหลักการอ่าน

3. จุดประสงค์การเรียนรู้สู่ตัวชี้วัด

1.    นักเรียนสามารถระบุตัวอักษร A – Z ได้ถูกต้อง

2.    นักเรียนมีความใฝ่เรียนรู้

4. สาระการเรียนรู้

                ความรู้

                           -  อักษรภาษาอังกฤษ

         ทักษะกระบวนการ

               -  การระตัวอักษรภาษาอังกฤษ

5. ความเข้าใจที่คงทน

                        -  สามารถระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษได้

6. กิจกรรมการเรียนรู้

กิจกรรมนำเข้าสู่การเรียน  10  นาที

1. ครูและนักเรียนสนทนาทักทายกันในวาระเปิดเทอมใหม่ คุณครูแนะนำตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ และแปลให้นักเรียน

ฟัง  จากนั้นให้นักเรียนออกเสียงประโยค My name is ……..แล้วให้นักเรียนคนหนึ่งลุกขึ้นยืนแล้วพูดตามครูว่า

My name is (ชื่อของนักเรียนคนที่ลุกขึ้นยืน.) จากนั้นครูชี้ไปที่นักเรียนคนไหน คนนั้นยืนขึ้นแล้วบอกชื่อตนเอง

My name is……………  จนครบทุกคน

กิจกรรมที่ช่วยพัฒนาผู้เรียน

กิจกรรมที่ 1  เรื่อง My alphabets  (1  ชั่วโมง)

ชั่วโมงที่ 1

1.  ขั้นนำ

                1.  นักเรียนฟังเพลง ABC’ S Song ทำนองที่ครูถนัด จากแผนภูมิเพลงหรือใบความรู้ที่ 1โดยครูร้องให้ฟัง 2-3

เที่ยว หรือฟังเพลงจาก CD แล้วนักเรียนร้องตาม

               2.  นักเรียนฝึกอ่านออกเสียง A-Z ตามครูจากแผนภูมิเพลงที่ครูติดบนกระดาน 2-3 ครั้ง

2.  ขั้นสอน

              3.  นักเรียนแต่ละกลุ่มฝึกอ่านออกเสียงตัวอักษร A-Z จากแผนภูมิเพลง  โดยนักเรียนที่สมัครใจ เป็นผู้นำในการ

อ่านออกเสียง 2 - 3 ครั้ง

             4.  ครูชูบัตรอักษรภาษาอังกฤษ Aa  แล้วให้นักเรียนช่วยกันบอกว่าตัวอักษรอะไร เป็นกลุ่มและรายบุคคลด้วย

ประโยค  What letter is this?    This is  Aa.  (Bb, Cc,…)    นักเรียนอ่านประโยคตามครู

            5.  นักเรียนแต่ละกลุ่มรับบัตรอักษรภาษาอังกฤษ 4-5 บัตร ฝึกถามด้วยประโยค  What letter is this? 

This is  Aa.  (Bb, Cc,…) ช่วยกันเรียงอักษรตามลำดับ และอ่านออกเสียงพร้อมกัน

3.  ขั้นสรุป

           6.  แบ่งนักเรียนเป็น 2 กลุ่ม ยืนเป็น 2 แถว เล่นเกม Touch Me! โดยปฏิบัติดังนี้

                  6.1  นักเรียนอาสาสมัครกลุ่มละ 1 คน ไปเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษบนกระดานคนละ 5- 6 ตัว ครูให้นักเรียน

ออกเสียงตัวอักษรตามครูทีละ 1 ตัว 

                 6.2  ครูออกเสียงตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวใดตัวหนึ่ง นักเรียนตัวแทนแถวหน้าออกไปแตะอักษร ภาษาอังกฤษที่

ครูอ่านออกเสียงก่อนได้คะแนน และให้เพื่อนๆ ทั้งห้องออกเสียงตามกลุ่มที่ได้คะแนนมาก เรียกว่า The winner

           7.  นักเรียนทำกิจกรรมตามใบงาน Worksheet 1

The  Alphabet  Song

A   B   C   D   E   F   G                                      H   I   J   K  L   M   N   O   P

Q R S      T U V     W X Y  Z .                       Now  I know  my ABC

Next time won’t you sing with me.

Worksheet 1 ( English Letters)

1.  เรียงอักษรตามลำดับก่อนหลัง

ตัวอย่าง          

D             B             C        A

A         B       C     D

1	K           L      J
2	Y     X      Z
3	M    O     N

2.  ให้เติมตัวอักษร ที่หายไปให้เป็นไปตามลำดับ

1.              A          B            _              D             _              F            
2.            _              P             Q            _              S             T

Name    …………………………….…………….………………………………..Pratom  1

กิจกรรมรวบยอด

1.  นักเรียนทำใบงาน ที่ 1

2.  ครูเฉลยและบอกคะแนน

7. สื่อการเรียนรู้/แหล่งเรียนรู้

-          แผนภูมิเพลง

-     Worksheet 1 English Letters

8. การวัดและประเมินผล

วิธีการวัดและประเมินผล

1. ประเมินความรับผิดชอบ

2. ประเมินจากการตรวจใบงาน(ผลงาน,แบบฝึกหัด)

3. สังเกตพฤติกรรมการเรียน

เครื่องมือการวัดผลและประเมินผล

1. แบบประเมินความรับผิดชอบ

2. แบบประเมินจากการตรวจใบงาน(ผลงาน , แบบฝึกหัด)

การประเมินผลรวบยอด

                ชิ้นงาน

ผลงานชิ้นที่ 1 English Letters

                ภาระงาน

นักเรียนสามารถระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษได้

                                            การประเมิน

ประเด็น  การประเมิน	ระดับคุณภาพ
	ดีมาก ( 4 )	ดี ( 3 )	พอใช้ ( 2 )	ปรับปรุง ( 1 )
การพูด	สามารถระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษ ได้ อย่างถูกต้องร้อยละ 80 ขึ้นไป	สามารถระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษ ได้อย่างถูกต้องร้อยละ 70-79	สามารถระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษ ได้อย่างถูกต้องร้อยละ 40-69	สามารถระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษ ได้อย่างถูกต้องร้อยละ 40

แบบประเมินการพูด

ชื่อ -  นามสกุล	ระดับคุณภาพ
	4	3	2	1

เกณฑ์การประเมิน 

ระดับ  4   =  ดีมาก

ระดับ  3  = ดี

ระดับ  2  = พอใช้

ระดับ  1  =ปรับปรุง

                               

                                                      การประเมินความรับผิดชอบ

ชื่อ - นามสกุล	ประเด็นการประเมิน
	ส่งงานตรงเวลา  ทุกครั้ง   (2)	ส่งงาน  ไม่ตรงเวลา         (1)	ไม่ส่งงาน (0)

เกณฑ์การประเมิน

ระดับ  ดี   =  2

ระดับ  ปานกลาง  = 1

ระดับ  ปรับปรุง  = 0

  

นวัตกรรมท้องถิ่น อำเภอเชียงคำ : ผ้าทอไทลื้อ

ผ้าฝ้ายทอมือไทลื้อ
Thai-Lue Hand-woven cotton

ผ้าทอไทลื้อ เป็นการทอผ้าที่สืบทอดกันมาช้านาน นับเป็นเอกลักษณ์ของชาวไทลื้อ อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา มีลวดลายเฉพาะคือผ้าทอลายไทลื้อผสมลายน้ำไหลและมีการทอผ้าเช็ดหน้า ตุงที่ใช้ประดับในงานเทศกาลต่าง ๆ  สามารถนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ เช่น ผ้าตัดเสื้อ ผ้าถุง ผ้าคลุมเตียง ผ้าคลุมไหล่ ฯลฯ ซึ่งมีลวดลายต่าง ๆ อาทิ ลายขิด ลายน้ำไหล และลายจก เป็นต้น นอกจากนี้ ยังมีการทำผ้าบาติกที่ตำบลทุ่งกล้วย กิ่งอำเภอภูซาง และผ้าซิ่นฝ้ายทอมือที่ตำบลเชียงบาน อำเภอเชียงคำ

วัตถุดิบที่ใช้
                ฝ้ายที่มีในท้องถิ่น
กระบวนการผลิต                 นำเส้นด้ายมากรอเข้ากับที่กรอด้าย และนำเข้าไปที่เครื่องทอผ้ากี่กระตุก ทำการทอตามลวดลายที่ต้องการ
การใช้/ประโยชน์
                ใช้สำหรับตัดเย็บเสื้อผ้า เป็นผ้าเช็ดหน้า

ประวัติความเป็นมาของเครื่องคอมพิวเตอร์

คอมพิวเตอร์ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้เป็นผลมาจากการประดิษฐ์คิดค้นเครื่องมือในการคำนวณซึ่งมีวิวัฒนาการนานมาแล้ว เริ่มจากเครื่องมือในการคำนวณเครื่องแรกคือ "ลูกคิด" (Abacus) ที่สร้างขึ้นในประเทศจีน เมื่อประมาณ 2,000-3,000 ปีมาแล้ว  จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2376 นักคณิตศาสต์ชาวอังกฤษ ชื่อ ชาร์ล แบบเบจ (Charles Babbage) ได้ประดิษฐ์เครื่องวิเคราะห์ (Analytical Engine) สามารถคำนวณค่าของตรีโกณมิติ ฟังก์ชั่นต่างๆ ทางคณิตศาสตร์ การทำงานของเครื่องนี้แบ่งเป็น 3 ส่วน คือ ส่วนเก็บข้อมูล ส่วนคำนวณ และส่วนควบคุม ใช้ระบบพลังเครื่องยนต์ไอน้ำหมุนฟันเฟือง มีข้อมูลอยู่ในบัตรเจาะรู คำนวณได้โดยอัตโนมัติ และเก็บข้อมูลในหน่วยความจำ ก่อนจะพิมพ์ออกมาทางกระดาษหลักการของแบบเบจนี้เองที่ได้นำมาพัฒนาสร้างเครื่องคอมพิวเตอร์สมัยใหม่ เราจึงยกย่องให้แบบเบจเป็น บิดาแห่งเครื่องคอมพิวเตอร์  หลังจากนั้นเป็นต้นมา ได้มีผู้ประดิษฐ์เครื่องคอมพิวเตอร์ขึ้นมามากมายหลายขนาด ทำให้เป็นการเริ่มยุคของคอมพิวเตอร์อย่างแท้จริง   โดยสามารถจัดแบ่งคอมพิวเตอร์ออกได้เป็น 5 ยุค

ยุคที่  1  ( พ.ศ. 2489-2501)

ยุคที่ 2 ( พ.ศ. 2502-2506)

ยุคที่ 3 (พ.ศ. 2507-2512)

ยุคที่ 4 ( พ.ศ. 2513 - 2532)

ยุคที่ 5 ( พ.ศ. 25333 - ปัจจุบัน)

ยุคที่  1  ( พ.ศ. 2489-2501)

               เป็นการประดิษฐ์เครื่องคอมพิวเตอร์ที่มิใช่เครื่องคำนวณ โดยเมาช์ลีและเอ็กเคอร์ต (Mauchly and Eckert) ได้นำแนวความคิดนั้นมาประดิษฐ์เป็นเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมากเครื่องหนึ่งเรียกว่า ENIAC (Electronic Numericial Integrator and Calculator) ซึ่งต่อมาได้ทำการปรับปรุงการทำงานของเครื่องคอมพิวเตอร์ให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น   และได้ประดิษฐ์เครื่อง UNIVAC (Universal Automatic Computer) ขึ้นเพื่อใช้ในการสำรวจสำมะโนประชากรประจำปี 

จึงนับได้ว่า UNIVAC เป็นเครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องแรกของโลกที่ถูกใช้งานในเชิงธุรกิจ ซึ่งนับเป็นการเริ่มของเครื่องคอมพิวเตอร์ในยุคแรกอย่างแท้จริง เครื่องคอมพิวเตอร์ในยุคนี้ใช้หลอดสุญญากาศในการควบคุมการทำงานของเครื่อง ซึ่งทำงานได้อย่างรวดเร็ว แต่มีขนาดใหญ่มากและราคาแพง ยุคแรกของคอมพิวเตอร์สิ้นสุดเมื่อมีผู้ประดิษฐ์ทรานซิสเตอร์มาใช้แทนหลอดสูญญากาศ

ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ยุคที่ 1

●ใช้อุปกรณ์ หลอดสุญญากาศ (Vacuum Tube) เป็นส่วนประกอบหลัก ทำให้ตัวเครื่องมีขนาดใหญ่ ใช้พลังงานไฟฟ้ามาก และเกิดความร้อนสูง

● ทำงานด้วยภาษาเครื่อง (Machine Language) เท่านั้น

●เริ่มมีการพัฒนาภาษาสัญลักษณ์ (Assembly / Symbolic Language) ขึ้นใช้งาน

ยุคที่ 2 ( พ.ศ. 2502-2506)

มีการนำทรานซิสเตอร์ มาใช้ในเครื่องคอมพิวเตอร์จึงทำให้เครื่องมีขนาดเล็กลง และสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานให้มีความรวดเร็วและแม่นยำมากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ ในยุคนี้ยังได้มีการคิดภาษาเพื่อใช้กับเครื่องคอมพิวเตอร์เช่น ภาษาฟอร์แทน (FORTRAN) จึงทำให้ง่ายต่อการเขียนโปรแกรมสำหรับใช้กับเครื่อง

ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ยุคที่ 2

● ใช้อุปกรณ์ ทรานซิสเตอร์ (Transistor) ซึ่งสร้างจากสารกึ่งตัวนำ (Semi-Conductor) เป็นอุปกรณ์หลัก แทนหลอดสุญญากาศ เนื่องจากทรานซิสเตอร์เพียงตัวเดียว มีประสิทธิภาพในการทำงานเทียบเท่าหลอดสุญญากาศได้นับร้อยหลอด ทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์ในยุคนี้มีขนาดเล็ก ใช้พลังงานไฟฟ้าน้อย ความร้อนต่ำ ทำงานเร็ว และได้รับความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น เก็บข้อมูลได้ โดยใช้ส่วนความจำวงแหวนแม่เหล็ก (Magnetic Core)

● มีความเร็วในการประมวลผลในหนึ่งคำสั่ง ประมาณหนึ่งในพันของวินาที (Millisecond : mS)

●   สั่งงานได้สะดวกมากขึ้น เนื่องจากทำงานด้วยภาษาสัญลักษณ์ (Assembly Language)

●   เริ่มพัฒนาภาษาระดับสูง (High Level Language) ขึ้นใช้งานในยุคนี้

ยุคที่ 3 (พ.ศ. 2507-2512)

คอมพิวเตอร์ในยุคนี้เริ่มต้นภายหลังจากการใช้ทรานซิสเตอร์ได้เพียง 5 ปี เนื่องจากได้มีการประดิษฐ์คิดค้นเกี่ยวกับวงจรรวม (Integrated-Circuit) หรือเรียกกันย่อๆ ว่า "ไอซี" (IC) ซึ่งไอซีนี้ทำให้ส่วนประกอบและวงจรต่างๆ สามารถวางลงได้บนแผ่นชิป (chip) เล็กๆ เพียงแผ่นเดียว จึงมีการนำเอาแผ่นชิปมาใช้แทนทรานซิสเตอร์ทำให้ประหยัดเนื้อที่ได้มาก นอกจากนี้ยังเริ่มมีการใช้งานระบบจัดการฐานข้อมูล (Data Base Management Systems : DBMS) และมีการพัฒนาเครื่องคอมพิวเตอร์ให้สามารถทำงานร่วมกันได้หลายๆ งานในเวลาเดียวกัน และมีระบบที่ผู้ใช้สามารถโต้ตอบกับเครื่องได้หลายๆ คน พร้อมๆ กัน (Time Sharing)

ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ยุคที่ 3

●  ใช้อุปกรณ์ วงจรรวม (Integrated Circuit : IC) หรือ ไอซี และวงจรรวมสเกลขนาดใหญ่ (Large

Scale Integration : LSI) เป็นอุปกรณ์หลัก ความเร็วในการประมวลผลในหนึ่งคำสั่ง ประมาณหนึ่งในล้านของวินาที (Microsecond : mS) (สูงกว่าเครื่องคอมพิวเตอร์ในยุคที่ 1 ประมาณ 1,000 เท่า)

●  ทำงานได้ด้วยภาษาระดับสูงทั่วไป

ยุคที่ 4 ( พ.ศ. 2513 - 2532)

เป็นยุคที่นำสารกึ่งตัวนำมาสร้างเป็นวงจรรวมความจุสูงมาก (Very Large Scale Integrated : VLSI) ซึ่งสามารถย่อส่วนไอซีธรรมดาหลายๆ วงจรเข้ามาในวงจรเดียวกัน และมีการประดิษฐ์ ไมโครโพรเซสเซอร์ (Microprocessor) ขึ้น ทำให้เครื่องมีขนาดเล็ก ราคาถูกลง และมีความสามารถในการทำงานสูงและรวดเร็วมาก จึงทำให้มีคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (Personal Computer) ถือกำเนิดขึ้นมาในยุคนี้

ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ยุคที่ 4

●ใช้อุปกรณ์ วงจรรวมสเกลขนาดใหญ่ (Large Scale Integration : LSI) และ วงจรรวมสเกลขนาด

ใหญ่มาก (Very Large Scale Integration : VLSI) เป็นอุปกรณ์หลัก

● มีความเร็วในการประมวลผลแต่ละคำสั่ง ประมาณหนึ่งในพันล้านวินาที (Nanosecond : nS) และ

พัฒนาต่อมาจนมีความเร็วในการประมวลผลแต่ละคำสั่งประมาณหนึ่งในล้านล้านของวินาที (Picosecond : pS)

ยุคที่ 5 ( พ.ศ. 25333 - ปัจจุบัน)
ในยุคนี้ ได้มุ่งเน้นการพัฒนา ความสามารถในการทำงานของระบบคอมพิวเตอร์ และ ความสะดวกสบายในการใช้งานเครื่องคอมพิวเตอร์ อย่างชัดเจน มีการพัฒนาสร้างเครื่องคอมพิวเตอร์แบบพกพาขนาดเล็กขนาดเล็ก (Portable Computer) ขึ้นใช้งานในยุคนี้ โครงการพัฒนาอุปกรณ์ VLSI ให้ใช้งานง่าย และมีความสามารถสูงขึ้น รวมทั้งโครงการวิจัยและพัฒนาเกี่ยวกับ ปัญญาประดิษฐ์ (Artificial Intelligence : AI) เป็นหัวใจของการพัฒนาระบบคอมพิวเตอร์ในยุคนี้ โดยหวังให้ระบบคอมพิวเตอร์มีความรู้ สามารถวิเคราะห์ปัญหาด้วยเหตุผลองค์ประกอบของระบบปัญญาประดิษฐ์ ประกอบด้วย 4 หัวข้อ ได้แก่

1. ระบบหุ่นยนต์ หรือแขนกล (Robotics or Robotarm System)

คือหุ่นจำลองร่างกายมนุษย์ที่ควบคุมการทำงานด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ มีจุดประสงค์เพื่อให้ทำงานแทนมนุษย์ในงานที่ต้องการความเร็ว หรือเสี่ยงอันตราย เช่น แขนกลในโรงงานอุตสาหกรรม หรือหุ่นยนต์กู้ระเบิด เป็นต้น

 2. ระบบประมวลภาษาพูด (Natural Language Processing System)   คือ การพัฒนาให้ระบบคอมพิวเตอร์สามารถสังเคราะห์เสียงที่มีอยู่ในธรรมชาติ (Synthesize) เพื่อสื่อความหมายกับมนุษย์ เช่น เครื่องคิดเลขพูดได้ (Talking Calculator) หรือนาฬิกาปลุกพูดได้ (Talking Clock) เป็นต้น

   

3. การรู้จำเสียงพูด (Speech Recognition System) คือ การพัฒนาให้ระบบคอมพิวเตอร์เข้าใจภาษามนุษย์ และสามารถจดจำคำพูดของมนุษย์ได้อย่างต่อเนื่อง กล่าวคือเป็นการพัฒนาให้เครื่องคอมพิวเตอร์ทำงานได้ด้วยภาษาพูด เช่น งานระบบรักษาความปลอดภัย งานพิมพ์เอกสารสำหรับผู้พิการ เป็นต้น

4. ระบบผู้เชี่ยวชาญ (Expert System) คือ การพัฒนาให้ระบบคอมพิวเตอร์มีความรู้ รู้จักใช้เหตุผลในการวิเคราะห์ปัญหา โดยใช้ความรู้ที่มี หรือจากประสบการณ์ในการแก้ปัญหาหนึ่ง ไปแก้ไขปัญหาอื่นอย่างมีเหตุผล ระบบนี้จำเป็นต้องอาศัยฐานข้อมูล (Database) ซึ่งมนุษย์ผู้มีความรู้ความสามารถเป็นผู้กำหนดองค์ความรู้ไว้ในฐานข้อมูลดังกล่าว เพื่อให้ระบบคอมพิวเตอร์สามารถวิเคราะห์ปัญหาต่างๆ ได้จากฐานความรู้นั้น เช่น เครื่องคอมพิวเตอร์วิเคราะห์โรค หรือเครื่องคอมพิวเตอร์ทำนายโชคชะตา เป็นต้น